Waterzuivering is een proces dat ongewenste chemische verbindingen, organische en anorganische materialen en biologische verontreinigingen uit water verwijdert. Het omvat ook destillatie (omzetting van een vloeistof in damp om deze weer in vloeistof te condenseren) en deïonisatie (ionenverwijdering door extractie van opgeloste zouten).
A waterzuiveraar is ontworpen om echt zuiver drinkwater te creëren door minimaal 90-95% van alle verontreinigingen uit een waterbron te verwijderen. Dit is de belangrijkste factor bij het bepalen of uw waterbron veilig is om te drinken.
Over het algemeen is de eerste stap bij waterbehandeling het voorbehandelen of conditioneren van de waterbron. Dit kan zo simpel zijn als het uitfilteren van zwevende deeltjes met een gaas, tot complexere filtratiemethoden waarbij actieve kool of andere materialen met een groot intern oppervlak worden gebruikt om de verontreinigingen in het water te adsorberen en op te vangen.
De volgende stap is het behandelen van de waterbron met een ontsmettingsmiddel, vaak chloor maar soms ook andere stoffen. De meest voorkomende ontsmettingsmiddelen zijn chloordioxide of chlooramines, maar sommige waterzuiveringsinstallaties kunnen ook jodium aan de waterbron toevoegen. Chloor en jodium zijn effectief als ontsmettingsmiddelen, maar kunnen ook corrosie in leidingen of andere metalen in het distributiesysteem veroorzaken.
De laatste stap bij de waterbehandeling is het vernietigen of inactiveren van de nog aanwezige organismen, zoals virussen en bacteriën. Dit kan op verschillende manieren worden gedaan, waaronder ultraviolet licht, wat een van de veiligste en meest effectieve manieren is om virussen en bacteriën te inactiveren.
