De afgelopen jaren zijn de Chinese inspanningen op het gebied van de controle op stedelijke waterverontreiniging en het toezicht op en het beheer van drinkwater blijven toenemen, maar het probleem van de drinkwateronzekerheid is nog steeds niet volledig opgelost. Volgens de onderzoeksresultaten van het Ministerie van Milieubescherming zijn er vervuilende bedrijven zoals petrochemische, cokes- en thermische energieopwekking binnen een straal van 1 km van de 110 miljoen woongebouwen in China, en gebruiken 280 miljoen inwoners onveilig drinkwater. Hoe kunnen we de veiligheid van het drinkwater voor gezinnen beschermen?
Volgens de statistieken van de Nationale Ontwikkelings- en Hervormingscommissie is de kwaliteit van het drinkwater in het gezin in 2017 nog steeds zeer ernstig, hoewel het land veel mankracht, financiële middelen en materiële middelen heeft geïnvesteerd in huishoudelijke drinkwaterapparatuur. Het nalevingspercentage van de kwaliteit van drinkwater in stedelijke huishoudens in China bedraagt ongeveer 65%, en het nalevingspercentage van drinkwater in huishoudens op het platteland is ongeveer 56,1%. Daarom is de manier waarop de veiligheid van het drinkwater voor gezinnen kan worden gewaarborgd een onderwerp van grote zorg voor de samenleving geworden.
1. De belangrijkste reden is dat veel afgelegen plattelandsgebieden, als gevolg van onvolmaakte waterleidingfaciliteiten en te weinig fabrieken voor waterbehandelingsapparatuur, nog steeds rivierwater en bronwater drinken, wat de gezondheid van mensen ernstig bedreigt. 2. Ten tweede leiden riviervervuiling, oppervlaktewatervervuiling en grondwatervervuiling veroorzaakt door pesticiden, meststoffen, zware industrieën, economische ontwikkeling, enz. ertoe dat de veiligheid en kwaliteit van het drinkwater in het land over het algemeen niet op peil is. 3. Zelfs als het leidingwater de huidige standaard kan bereiken wanneer het de fabriek verlaat, zijn de faciliteiten van het waterleidingnetwerk tijdens het transport verouderd en aangetast door de roest en microben van het leidingnetwerk, wat resulteert in de veiligheid van het drinkwater van de gebruiker.
Zware metalen kunnen niet worden afgebroken in water, en als mensen het drinken, wordt de toxiciteit versterkt en gecombineerd met andere gifstoffen in het water om nog schadelijkere stoffen te produceren. Zware metalen kunnen hoofdpijn, duizeligheid, slapeloosheid, gewrichtspijn, stenen, enz. veroorzaken; vooral voor het spijsverteringsstelsel zijn de cellen van het urinestelsel, de organen, de huid, de botten en de zenuwen uiterst ernstig. De waterkwaliteit is uitstekend, vooral dankzij de hoge calcium- en magnesiumionen, en gemakkelijk af te zetten. Regelmatige consumptie van hard water kan leiden tot een toename van de incidentie van nierstenen en kan ook het menselijke spijsverteringsstelsel beschadigen, waardoor maag-darmstoornissen, schade aan de nieren en hart- en vaatziekten worden veroorzaakt. Met name de ontwikkeling van jonge kinderen is nog niet voltooid en kan de ontwikkeling van het spijsverteringsstelsel beïnvloeden. Organische vervuiling en vervuiling door zware metalen hebben de microbiële vervuiling vervangen en zijn het grootste gevaar voor de drinkwaterveiligheid in China geworden. Volgens een onderzoeksrapport van het Amerikaanse Environmental Protection Agency heeft de bestaande detectietechnologie vastgesteld dat er 756 organische verbindingen in drinkwater zitten, waaronder 20 kankerverwekkende stoffen, 23 vermoedelijke kankerverwekkende stoffen, 18 kankerverwekkende stoffen en 56 mutagene stoffen. Momenteel vereist de nationale norm minder dan 0,1 mg nitriet per liter, terwijl de Internationale Codex Alimentarius-norm voor natuurlijk mineraalwater minder dan 0,02 mg bedraagt, wat strenger is. Een kleine inname van nitriet kan bij mensen hypoxievergiftiging veroorzaken. Degenen die duizelig en flauwvallen, zijn verbijsterd of sterven zelfs. Langdurige micro-inname kan het risico op kanker bij de mens vergroten. Drinkwater moet worden getest op microbiële indicatoren, zoals Escherichia coli, hittebestendige coliformen, Giardia en Cryptosporidium; als deze indicatoren niet gekwalificeerd zijn, is de kans groot dat bacteriële infecties en parasitaire ziekten zullen optreden. Het veroorzaakt gastro-intestinale symptomen zoals buikpijn en diarree.
